Kandydatury A. Gomiashviliego nie zaakceptowało "Goskino" (Gosudarstvennyj Komitet po Kinamatagrafii CCCR, USSR State Committee for Cinematography). Na początku oburzał się, pytając: "dlaczego Bender ma być Gruzinem?". Tutaj, reżyser zripostował tymi słowy: "Ojciec Ostapa Bendera był tureckim poddanym. A dlaczego mama nie może być Gruzinką?".
Do roli m-me Gritsatsuyevej były przymierzane Nonna Mordyukova i Galina Volchek. Mordyukova nie przyjęła roli, uważając ją za nietrakcyjną, więc chciano ją powierzyć Volchek. Ostatecznie rolę otrzymała Natalya KrachkovskayaNatalya Krachkovskaya. Kiedy zobaczył ją reżyser, ponoć powiedział o niej: "ona jest tym, co nazywa się marzeniem poety".
Archil Gomiashvili (Ostap Bender) z powodu choroby gardła, nie mógł w pełni odegrać swojej roli. Z tego też powodu, w filmie mówi on głosem Yuri Sarantseva. W innej wersji, Archil Gomiashvili miał za silny akcent kaukaski, który uniemożliwił mu w pełni wykorzystać swój talent.
W obu sowieckich produkcjach "12 krzeseł" (z 1971 i 1977), zagrało tych samych czterech aktorów w różnych rolach:
1. Sergyey Kramarov: 1971- mistrz szachowy; 1977- ślusarz Polesov;
2. Georgi Vitsin: 1971- monter Mechikov; 1977- Bezenchuk;
3. Eduard Bredun: 1971- Pasza Emilyevich; 1977- krewny Alhyen;
4. Yuri Medvedev: 1971- teatroman; 1977- przewodniczący komisji.
Do roli głównego bohatera Ostapa Bendera, pretendowali tacy artyści, jak: W. Wysocki, A. Batalov, O. Borisov, V. Gaft i A. Mironov. Mimo to, rolę otrzymał nieznany wówczas, pochodzący z prowincji Archil Gomiashvili.
Zdjęcia do filmu zrealizowano w Moskwie (ZSRR, obecnie Rosja).
Początkowo reżyserem miał być Georgy Daneliya. Przekazał to zadanie Leonidowi Gaidaiowi, którego marzeniem było wyreżyserowanie tego filmu.
Okres zdjęciowy trwał od 25 sierpnia do grudnia 1969 roku.